Werkbezoeken en de weg naar Vermont

Vanochtend zijn we in 3 gehuurde auto’s vertrokken naar het Kroc Center van het Salvation Army in Boston. Dit centrum biedt een programma aan met allerlei activiteiten zoals fitness, handvaardigheid, computerles en basketbal. Er is ook een kapel (tevens theater) waar kerkdiensten gehouden worden. We kregen een rondleiding van Captain Darell. Hij is opgegroeid in een shelter en heeft vroeger zelf hulp gekregen van het Salvation Army. Als tiener is hij gaan studeren maar hij kwam er al gauw achter dat hij zich geroepen voelde om ook zijn leven te wijden aan het Salvation Army en is toen daar verder gegaan. Captain Darell vertelde met veel passie over het Kroc en we waren allemaal onder de indruk. Het Kroc center is prachtig en heeft veel ruimtes. Er is zelfs een zwembad! De gymzaal is heel groot en er is een klimmuur die uitzicht biedt op de skyline van Boston. Als je helemaal naar boven gaat dan, wat wij niet gedaan hebben. Iedereen is welkom bij het Kroc en mensen betalen een bijdrage voor hun lidmaatschap naar gelang ze dat kunnen, zodat financiën nooit een probleem zijn voor deelname.

Na het Kroc zijn we naar Worcester gegaan, een uur rijden ten westen van Boston. Hier hebben we het Kiva center bezocht. Deze plek wordt volledig gerund door peers, mensen die hun eigen ervaringen inzetten ten behoeve van anderen. Medewerker Vesper vertelde ons hoe de peers het Kiva zo toegankelijk mogelijk proberen te maken voor iedereen. Mensen die binnen komen hoeven niks en zijn gewoon welkom. Na de entree kom je in een soort huiskamer terecht met comfortabele stoelen. Daarachter zijn werkplekken maar die zijn niet gescheiden van andere ruimtes door een muur. De toiletten zijn genderneutraal en de peers werken vanuit Trauma-Informed Support. Je kan hun website bezoeken om meer te lezen op: centralmassrlc.org !

Na een rondleiding door het gebouw te hebben gekregen zijn we in gesprek gegaan met de medewerkers van Kiva. Ze vertelden ons over hun eigen ervaringen met herstel en hoe mensen uit de buurt het Kiva weten te vinden. Er is ook onderzoek gedaan naar de effectiviteit van peer support en daaruit kwam dat er een vermindering is van 90% aan opnames onder de mensen die het Kiva zijn gaan bezoeken. Het voelt niet alleen als een community, maar als een familie, vertelde iemand. Ik voelde me ook erg welkom en op mijn gemak bij deze mensen. Ik voelde me alsof ik mezelf kon zijn en er niets van me verwacht werd. En ik was erg blij dat dit soort plekken bestaan! 

We zijn hierna in de auto’s gestapt voor een rit van zo’n 4 uur naar Vermont. Onderweg sloeg het weer om en kwamen we in heftige regenbui terecht. Het was de hele dag heet en benauwd geweest dus dit was te verwachten. Er was zelfs een tornado alert gegeven. Helaas heb ik geen tornado gezien... Wel veel mooie natuur! Nu zijn we in in de stad Burlington in een prachtig hotel. Het ruikt hier naar zout, alsof we aan de zee zitten, alleen is er hier geen zee maar wel een groot meer. Morgen weer een nieuwe dag! Bedankt ook voor alle reacties op dit blog!