Housing First

Deze ochtend zijn we op bezoek geweest bij Pathways to Housing in Burlington. We kregen presentaties van verschillende medewerkers. Housing First is een project om dakloze mensen een huis te geven en ze te helpen om te integreren in de samenleving. Pathways onderhoudt contacten met verhuurders om te kijken of ze mensen een woning kunnen bieden. Ze werken soms op straat om dakloze mensen op te zoeken en mensen weten hun kantoren ook te vinden. Het bieden van huisvesting en het bieden van zorg zijn 2 gescheiden dingen. Zodra iemand een woning heeft en van de straat is, begint het eigenlijk allemaal pas. Dan leert iemand bijvoorbeeld hoe je je kan redden met de verplichtingen die je hebt als huurder, hoe je beter voor jezelf kan zorgen en wordt er aandacht besteedt aan iemands sociale netwerk.

We kregen ook een presentatie over Trauma Informed Care. Veel mensen die dakloos zijn (of cliënt in de zorg) lijden onder (complexe) trauma’s. In het verleden werden manieren van coping die door trauma zijn ontstaan vaak benoemd als ‘symptomen’. Bij Trauma Informed Care worden deze manieren van coping niet als pathologie gezien maar wordt aan mensen gevraagd wie zij zijn en wat ze hebben meegemaakt. Peer support speelt hier een belangrijke rol bij. In Nederland is er nog weinig kennis en aandacht voor de effecten van trauma’s op ons hele zijn. Ik heb me voorgenomen om hier meer over te lezen en er meer mee te gaan doen op mijn werk en in andere gebieden van mijn leven. Trauma’s veroorzaken veel leed en het is belangrijk dat we aandacht hebben voor wat mensen hebben meegemaakt en waarom ze doen zoals ze doen.

Na een lunch op het kantoor zijn we in kleine groepjes mee op pad gegaan met medewerkers van Pathways om te zien wat zij in de praktijk doen. Ik ging met Ynse en Will mee met Pete naar Addison County ten zuiden van Burlington. We hebben veel gereden en de prachtige natuur en huizen van Vermont bewonderd. Als eerst gingen we op bezoek bij een vrouw die sinds 4 jaar in een huis van Pathways woont. Helaas had zij net slecht nieuws gekregen; haar huisbaas heeft haar het huis uit gezet en ze moest snel weg. Ze was dus verdrietig op het moment dat wij langs kwamen maar ondanks dat erg gastvrij. Ze vertelde ons wat dingen over zichzelf en gaf ons koekjes. We konden zien hoe sterk ze was ondanks de tegenslagen die ze de laatste tijd had meegemaakt. Toen ik bij het afscheid “stay strong!” tegen haar zei, antwoordde ze met glinsterende ogen “oh I will stay strong!”

Na dit huisbezoek hebben we een dakloze man bezocht. Hij verblijft momenteel in een tent op een camping en Pathways is bezig om een woning voor hem te vinden. Gelukkig had de regen van gisteravond hem niet van de heuvel gespoeld. Toen de medewerker van Pathways vroeg of ze iets voor hem kon doen, vroeg de man of ze ijs voor hem wilde halen en dan ook gelijk wat voor ons mee kon nemen! Dus hebben we buiten de tent even op de grond gezeten met een heerlijk chocolate chip cookie ijsje, terwijl we aan het kletsen waren met elkaar. 

Het was vandaag lekker zonnig en minder warm. Een mooie dag om in Burlington en omgeving rond te rijden! De staat Vermont is erg groen en aan de overkant van het meer hier kunnen we de bergen zien die in de staat New York liggen. Morgen moeten we erg vroeg op en rijden we richting Poughkeepsie. Ik merk dat ik veel energie krijg van alles wat ik hier zie en de mensen die ik ontmoet, maar dat ik ook wel vermoeid ben van het slaaptekort en alle prikkels! Hoe dan ook is het fantastisch om hier te mogen zijn! :D